موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است.
خون را غلیظ می کند.
موز انرژی زیادی دارد و چون نرم است غذای خوبی برای کودکان و افراد مسن است.
بدلیل داشتن پتاسیم ضد سرطان است و غذای خوبی برای ماهیچه هاست.
ملین بوده و همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی مفید است.
موز جوشانده شده نیز سوءهاضمه و اسهال را تسکین می دهد.
سرشار از پتاسیم است و برای کاهش فشارخون مفید است.
برای افرادی که در حال ترک سیگار هستند، مفید است، زیرا میزان بالای ویتامین ب، پتاسیم و منیزیم موجود در آن سبب می شود بدن از علایم ترک سیگار بهبود پیدا کند.
موز پخته شده به طور معجزه گری، بیماری سل را درمان می کند.
موز له شده را روی زخم و سوختگی بمالید تا تسکین یابید.
مصرف منظم موز، سکته را ۴۰درصد کاهش می دهد.
برای مقابله با سوزش سردل، موز بخورید.
موز خون ساز و تقویت کننده می باشد.
در درمان زخم معده و روده موثر است.
گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
ریشه موز دفع کننده کرم معده است.تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
مالیدن قسمت داخل آن روی پوست در از بین بردن زگیل، کاهش ورم یا التهاب بر اثر گزیدگی حشرات و تقویت پوست موثر است.
آنتی اکسیدان و ماده کانی موجود در پوست موز برای بازسازی طبیعی پوست موثر است.
پوست موز برای رفع خشکی و خارش پوست مفید است.
مالیدن منظم آن روی پوست صورت، چین و چروک را کاهش می دهد.